Klerkenwerk #4
“Is dat dan niet vreselijk saai, werken op een notariskantoor?”
Dat is ongeveer de meeste gestelde (retorische) vraag van ‘de buitenwereld’.
Maar wij; notariële medewerkers, klerken, kano’s, toeno’s en ja ook notarissen; wij weten wel beter!
Het notariaat het is zoveel. Het is creatief, het is commercieel, het is rechtszekerheid, het is omgaan met mensen, het is verdieping en verrijking van je eigen kennis en kunde EN die van de mensen om je heen (of ze nu willen of niet! 🙂 )
Dus eigenlijk wil ik maar zeggen; wij hebben het licht gezien, het licht dat notariaat heet!
Saai is het dus zeker niet.
Weet je wel hoeveel verschillende mensen wij ontmoeten?
Dan mag het allemaal Nederlands recht zijn, maar dat betekent niet dat het geen grensoverschrijdend beroep is.
Van plat Zeeuws tot Zuid-Afrikaans, alles komt voorbij en dan krijg je soms de meest hilarische gesprekken.
Zo was er die legalisatie in Zuid-Afrika, waarbij je je verbaast over de taal; fantastisch om te lezen. Geweldig om te zien hoe een taal (Nederlands) zich totaal een andere kant op kan ontwikkelen.
Maar ook hoofdpijn krijgen terwijl je een Franstalig vonnis van de vrederechter probeert te ontcijferen. Of een overlijdensakte uit Amerika.
Italiaanse mannen die met spoed een aandelenoverdracht willen regelen, telefonisch te woord staan. Saillant detail: ik werkte net één jaar in het notariaat, had geen enkel idee wat een aandelenoverdracht was, laat staan wat je daarvoor nodig hebt en moet regelen en (ja sorry, je gelooft het niet) ondanks mijn deels Italiaanse roots, is mijn Italiaans belabberd. De receptioniste had echter in haar enthousiasme allang op doorverbinden gedrukt… Laat ik zeggen dat mijn creativiteit en improvisatielessen daar wel van pas kwamen.
Ik heb eens algemene erfdienstbaarheden uitgebreid moeten uitleggen aan een Luxemburgse. Een geweldig telefoongesprek in een mix van Nederlands, Engels, Duits en Frans was het resultaat.
En Duits! Mijn leraar Duits op de middelbare school heeft ongetwijfeld een zucht van verlichting gelaten toen ik dat vak liet vallen. Maar stiekem zou hij nu misschien een heel klein beetje trots zijn. Niet dat ik die fantastische rijtjes met naamvallen nu wél kan toepassen, maar ik weet me toch aardig verstaanbaar te maken tegen onze oosterburen.
Afijn, na een periode van weinig tijd (kunnen) nemen voor mijn blog en eigenlijk daardoor ook weinig inspiratie te hebben gehad, heb ook ik nu wéér het licht gezien.
M’n hoofd borrelt van de ideeën, ik heb zat energie en … en… en….daarom heb ik besloten dat dit mijn laatste blog op Blogger/Blogspot is!
Ik hoor je denken ‘Wat?! Die volg ik niet!’.
Nee, wees niet bang (of wél natuurlijk!), ik ga niet stoppen met bloggen. Maar ik ga wel stoppen met bloggen hier.
Er komt een geheel vernieuwde website waar ik mijn gang kan én zal gaan.
Uiteraard neem ik mijn archief van hier mee. Want ik heb het licht gezien en ik hoop dat meer mensen het licht dat notariaat heet zullen gaan zien!
Meer nieuws volgt binnenkort.
